De teerling is geworpen, we kunnen Tetrys spelen

Op 18 augustus werd het nieuwe KB met betrekking tot de financiering van pilootprojecten voor geïntegreerde zorg gepubliceerd. Een eerdere versie werd door de Raad van State naar de prullenmand verwezen. Wie de ambitie heeft om het dossier te doorgronden, moet bovenop het nieuwe 25 pagina’s lange KB, minstens ook het “Gemeenschappelijk Plan voor chronisch zieken – Geïntegreerde Zorg voor een betere gezondheid” (2015) en de gids ter uitvoering van het Plan (2016) op zijn literair CV hebben staan.
Elk pilootproject moet niet minder dan 14 opgelegde componenten omzetten in acties. Er is nauwlettend op toegezien dat deze componenten zowel federale als regionale bevoegdheden afdekken. Uiteraard zijn alle 14 componenten even waardevol, noodzakelijk en belangrijk. Maar laat ons even kijken naar het eGezondheidsgehalte van deze componenten. Dat patient empowerment een afgeleide is van eGezondheid staat buiten kijf, maar daarvoor moeten dus een aantal andere componenten ingevuld zijn. Ons oog valt op ‘overleg en coördinatie’, ‘extra-, intra- et transmurale zorgcontinuïteit’, ‘multidisciplinaire guidelines’ en ‘ontwikkeling van een kwaliteitscultuur’. Allemaal elementen die je enkel kan realiseren dankzij die andere component: ‘geïntegreerd patiëntendossier’.
Het Riziv beseft zeer goed dat er een aantal essentiële blokjes missen in dit geheel en dat inspireerde hen tot het beschrijven van de ideale situatie, een wensdroom ‘Tetrys’ genaamd.
Co-creatie als concept
We lezen letterlijk in de motivering van het Tetrys-project: “De ontwikkeling van een dergelijk project moet worden afgestemd op alle initiatieven en ontwikkelingen die aan de gang zijn of die zijn gerealiseerd in het domein van eGezondheid (in het bijzonder actiepunt 6 van de Roadmap). Die moet zich baseren op de diensten, databanken, authentieke gegevensbronnen, basisdiensten van het eHealthplatform (waaronder de toegang tot het Rijksregister), kluizen of bestaande EMD's (Elektronisch medisch dossier) en EPD's (Elektronisch patiëntendossier). En van daaruit in de vorm van het MEPD, een integratie- en beheers-/consolidatie-instrument voor een patiënt bieden.”
Pure co-creatie dus. Alleluja. Een goede co-creatiestrategie kan zonder enige twijfel bijdragen tot een van de doelstellingen uit het KB van 18 augustus: “de toegewezen middelen efficiënter gebruiken door betere zorg aan te bieden met de geïnvesteerde middelen en door de duurzaamheid van het financieringssysteem van de zorg te verbeteren”.
Integratie in het EMD: timing ontbreekt
Maar intenties en realiteit zijn niet altijd verzoenbaar. Tetrys wordt in fasen opgeleverd, waarvan de eerste cruciaal is. Maar de integratie met AP6 van het Actieplan eGezondheid heeft geen datum meegekregen in de gefaseerde planning. De integratie van de dossiers uit de EMD’s en EPD’s valt dus (voorlopig) uit de planning.
De eerste fase, die gepland is voor oplevering door Riziv in januari 2018, maar nadien nog moet geïntegreerd worden in de EMD’s en EPD’s, bevat 6 van de 12 geplande modules. Vijf van deze modules zijn belangrijk voor de opstart van de projecten, met name het beheer van de samenstelling van de multidisciplinaire equipes, het opnemen van de patiënt in een project van geïntegreerde zorg,  het beheer van de sociaal-administratieve gegevens van de patiënt, het gebruik en de updating van de geïnformeerde instemming, de therapeutische relaties en de toegangsregels en, last but not least, een logboek. De zesde module van fase 1, die toegang biedt tot de kluizen is in deze volledig overbodig, want dat is een functie die reeds geleverd wordt door de EMD’s en EPD’s waarin Tetrys dient geïntegreerd te worden.
In de geest van co-creatie kunnen zonder enige twijfel de EMD- en EPD-leveranciers zorgen voor een mini-EPD voor de projectleden die vandaag nog geen EPD’s hebben. In de geest van co-creatie kunnen een aantal leveranciers zonder enige twijfel de multidisciplinariteit en zelfs integratie van dossiers binnen een pilootproject aanleveren.
De overheid moet niet al haar dromen zelf realiseren, dat kunnen zorgverstrekkers ook niet, evenmin als de toeleveranciers van hulpmiddelen. Maar allemaal samen kunnen ze misschien wel de wensdroom van geïntegreerde zorg, die een hogere kwaliteit levert voor de patiënt, realiseren.

Les dés sont jetés, on peut maintenant jouer à Tetrys 
​Le nouvel arrêté royal relatif au financement des projets pilotes soins intégrés vient d’être publié au Moniteur. Précédemment, le Conseil d’Etat avait recalé sa version antérieure. Celui qui a l’ambition d’approfondir le dossier doit avoir non seulement son CV littéraire, mais aussi le nouvel AR de 25 pages, le ‘Plan commun pour les malades chroniques – Soins intégrés pour une meilleure santé’ (2015) et le guide d’exécution du Plan (2016).
Chaque projet pilote doit convertir non moins de 14 composantes imposées en actions. On a veillé de près à ce que ces composantes recouvrent à la fois les compétences fédérales et les compétences régionales. Bien sûr, ces 14 composantes sont toutes aussi précieuses, nécessaires et importantes. Mais penchons-nous néanmoins sur le «taux» d’e-santé dans ces composantes.
Le fait que l’empowerment du patient est un dérivé de l’e-santé est incontestable, mais pour ce faire, une série d’autres composantes doivent être remplies. Nous remarquons directement «la concertation et la coordination», «la continuité des soins extra-, intra- et transmuraux», «les recommandations multidisciplinaires» et «le développement d’une culture de qualité». Autant d’éléments que l’on ne peut réaliser que grâce à une autre composante: «le dossier patient intégré». 
L’Inami est tout à fait conscient qu’il manque un certain nombre de blocs essentiels dans cette construction, ce qui l’a inspiré à décrire la situation idéale. Cet idéal se nomme Tetrys.  
Dans la motivation du projet, on peut lire littéralement: «Le développement d’un tel projet est à mettre en perspective avec l’ensemble des initiatives et développements en cours ou réalisés dans le domaine de l’e-santé (en particulier le point d’action 6 de la Roadmap). Il doit s’appuyer sur les services, banques de données, sources authentiques, services de base de la plate-forme eHealth (dont l’accès au Registre National), des coffres-forts ou des DMI (Dossier Médical Informatisé) et DPI (Dossier Patient Informatisé) existants. Et offrir, à partir de là, sous forme du DPIM, un outil d’intégration et de gestion/consolidation auprès d’un patient.»
Pure co-création donc. Alléluia!
Une bonne stratégie de co-création peut sans aucun doute contribuer à l’un des objectifs de l’AR: «utiliser les moyens attribués de manière plus efficiente en proposant de meilleurs soins avec les moyens investis et en améliorant la durabilité du système de financement des soins».
Toutefois, les intentions et la réalité ne sont pas toujours conciliables. Tetrys a été fourni par phases. La première est cruciale, mais l’intégration avec AP6 du Plan d’action e-santé n’a pas été assortie d’une date dans le planning phasé. L’intégration des dossiers du DMI et du DPI n’est donc (pour l’instant) pas au planning. 
La première phase, dont la fourniture par l’Inami est prévue en janvier 2018, mais qui devra encore ensuite être intégrée dans les DMI et DPI, comporte 6 des 12 modules. 5 de ces modules sont importants pour le lancement des projets, notamment la gestion de la composition des équipes multidisciplinaires, l’inclusion du patient dans un projet de soins intégrés, la gestion des données socio-administratives du patient, l’utilisation et la mise à jour du consentement éclairé, les relations thérapeutiques et les règles d’accès, et last but not least, un manuel pour se loguer. 
Le sixième module de la phase 1, qui donne l’accès aux coffres-forts est ici totalement superflu car c’est une fonction qui est déjà fournie par les DMI et les DPI dans lesquels Tetrys doit être intégré.
Dans l’esprit de co-création, les fournisseurs de DMI et de DPI peuvent sans aucun doute fournir un mini DPI pour les membres des projets pour lesquels des DPI ne sont pas encore mis à disposition aujourd’hui. 
Toujours dans un esprit de co-création, un certain nombre de fournisseurs peuvent aussi livrer sans aucun doute la multidisciplinarité et même l’intégration de dossiers au sein d’un projet-pilote. 
Les autorités ne doivent pas réaliser tous leurs rêves elles-mêmes. Les dispensateurs de soins non plus, pas plus que les fournisseurs de supports. Mais tous ensemble, ils peuvent peut-être réaliser l’idéal des soins intégrés qui fournissent une qualité supérieure pour le patient.